Eetstoornis door jeugdtrauma of toch niet?!  

Als ervaringsdeskundige en ondersteuner blijft het mij soms verbazen dat er zo weinig stil wordt gestaan over de problematiek onder jongeren met een trans(gender) identiteit of non-binaire identiteit zoals een willekeurig onderwerp 'eetstoornissen' onder transjongeren/transadolescenten. 

Als we spreken over eetstoornissen dan wordt al snel de link gelegd onder het kopje: het zal vast jeugdtrauma zijn. 

• Anorexia
• Borderline etc. 

Eetstoornissen en genderidentiteit  

Wist je dat jongeren met een trans(gender) identiteit of non-binaire identiteit onder jongeren/adolescenten twee tot vier keer meer risico op eetstoornissymptomen of ontregeld eetgedrag dan hetero personen? 

Onderzoek laat zien dat er binnen de groep transgender personen meer dan gemiddeld mensen last hebben van een eetstoornis. Waarom is dat? Het antwoord is heel simpel, trans jongeren en trans adolescenten kunnen problemen hebben met eten omdat ze moeite hebben met hun lijf, en laten heel veel transgender personen ook werkelijk last hebben van hun lijf. 

Als we over genderdysforie spreken dan wordt al snel een 'klikje' gemaakt over seksualiteit en wordt er verder niet na gedacht over het ongemak wat de persoon dagelijks ervaart betreft een slechte relatie heeft met zijn/haar lichaam. Dat hoeft helemaal niet over het geslacht te gaan, er komt veel meer bij kijken. 

Eetstoornissen: eigen controle over je lichaam

Als je minder eet, heb je namelijk minder vetophoping op je borsten, je menstruatie blijft weg of door minder eten heb je minder vrouwelijke rondingen op je heupen, je bovenbenen zijn minder dik en je kaaklijn wordt hoekiger (mannelijk-zelfbeeld). 

Je hebt een rotdag achter de rug op school of in je werk omdat je weer bent uitgescholden voor manwijf. Dagelijks sta je op met een steen op je maag en er wordt van je verwacht dat je moet zien te functioneren in een maatschappij. 

Eetstoornissen bij jongens/mannen is hetzelfde verhaal. Meer eten betekend; vetophoping op de borst, buik, heupen, billen en gezicht waardoor de persoon zich vrouwelijker en prettiger voelt. De persoon eet veel om juist aan te komen. Eetstoornissen hoeft niet per se met jeugdtrauma's te maken hebben, het kan ook een combinatie zijn d.m.v gepest worden of de persoon heeft een slechte relatie met het lichaam vanwege afschuw vanwege in het verkeerde lichaam geboren te zijn. 

Het is voor de persoon een zoektocht om te onderzoeken wat het precies is en wat diegene dagelijks ervaart en terugkeert. 

Belangrijk is erover praten door een luisterend oor aan te bieden en open te staan dat trans-dysforie niets met seksualiteit te maken heeft. Leer vanuit een bredere perspectief te kijken waar een eetstoornis precies vandaan komt. Herkenning is zowel bij eetstoornissen als bij genderdysforie belangrijk.

Lees bijvoorbeeld meer blog voorbeelden over de relatie tussen eetstoornissen en transgender-dysforie 

JT