Aan de buitenkant zie je niets aan ons

Hoe het lichaam en hersenen werken ligt nog een enorm breed onwetendheid aan kennis in de medische wetenschap. 

In de jaren 80 is al eerder een hersenonderzoek gedaan van patiënten die geboren zijn in het 'verkeerde' lichaam. Uit de hersenscans bleek echter dat hun hersenactiviteit het meest leek op die van het geslacht waarmee de patiënt zich identificeerde. Anders gezegd, het brein van een transvrouw vertoonde meer kenmerken van een vrouwelijk brein, en een transman vertoonde meer kenmerken van een mannelijk brein. Hoewel er in de afgelopen ruim 35 jaar verder geen vervolgonderzoeken zijn gedaan is er wel bewijs dat de geslachtskenmerken van het brein verschillen, omdat de hersen kenmerken vertonen die typisch zijn voor het geslacht dat patiënten zich voelen en overtuigd zijn dat het brein en het lichaam lijnrecht tegenover staat.

Iedere zenuwcel kan ongeveer 5.000 verbindingen maken met andere zenuwcellen. Daarnaast zijn onze hersenen opgebouwd tot 86 miljard zenuwcellen en 1000 miljard gliacellen. 

Man of vrouw?

Het eerste verschil tussen mannen en vrouwen ontstaat al bij de bevruchting van de eicel. Op dit punt wordt “besloten” of de bevruchte eicel tot een vrouw of een man uitgroeit. Neemt de spermacel de Y-variant van het geslachtschromosoom mee, dan groeit de bevruchte eicel uit tot een man. Als de spermacel de X-variant meeneemt, dan groeit deze uit tot een vrouw. Dit eerste verschil, het hebben van de Y- of de X-variant zorgt voor de verdere verschillen. Zo produceren de mensen met de Y-variant meer testosteron: het mannelijke geslachtshormoon. Dit hormoon heeft later in de ontwikkeling uitwerking op bijvoorbeeld de vorming van de geslachtsorganen.

Genetische sekse en genderidentiteit

Tijdens de bevruchting is de seksebepaling erg zwart-wit, maar daarna wordt dat complexer. Bij mensen met een androgeen ongevoeligheidssyndroom (AOS) of een congenitale bijnierhyperplasie (CAH) ligt de geslachtsbepaling ingewikkelder; het genetische geslacht past niet helemaal bij de genderidentiteit van de persoon. 

In het geval van AOS wordt er wel testosteron geproduceerd, maar reageert het lichaam hier niet op. Daardoor ontwikkelen lichaam en hersenen zich in de vrouwelijke richting, ongeacht het genetische geslacht. Vrouwen met CAH daarentegen, produceren een te hoge dosis testosteron. Onder invloed van deze “overdosis” ontwikkelt de clitoris zich bij deze vrouwen zo sterk dat sommigen als man in de burgerlijke stand worden opgenomen. Slechts twee op de honderd vrouwen met CAH voelt zich man, meestal sluit de genderidentiteit dus wel aan bij het genetische geslacht.

Lees meer>>

Wat is transgender en transseksualiteit?

Door: Stella Heman

Leestijd: 2 minuten

Heb jij het gevoel dat je niet thuishoort in je lichaam? Dan kan er sprake zijn van genderdysforie. Het is een diep gevoel van onbehagen over het geslacht waarmee je bent geboren. Ben je als man geboren, maar voel je je een vrouw? De kans bestaat dan dat je een geslachtsverandering wenst, ook al is dit niet altijd het geval.

Als je te maken krijgt met genderdysforie dan kan dit er ingewikkeld zijn. Je kunt last hebben van gevoelens van onbegrip, rouw en schaamte. Dit kan op de duur resulteren in de volgende situaties:

Lees meer>>

De geschiedenis wordt helaas altijd geschreven door de overwinnaars. Het is daarom zeker geen toeval dat bepaalde belangrijke kennis, doorheen de jaren verloren is geraakt. Een andere mogelijkheid is dat heilige kennis, gezien kon worden als hekserij of duivels. En dat die daardoor niet in de geschiedenisboeken terecht is gekomen.

We gaan eens dieper ingaan op de geschiedenis van transgenders. Transgenders zijn zeker geen recent fenomeen. Ze bestaan reeds zolang als de mensheid. Al duidt de term transgender wel degelijk op mensen die van geslacht wensen te veranderen. In de oudheid was dat niet mogelijk en moesten mannen of vrouwen met transseksuele gevoelens, blijven voortleven met hun aangeboren geslachtsdeel.

Weten dat transgenders en transseksualiteit in het algemeen een zeer lange geschiedenis heeft. Anno 2025 kunnen we ver teruggaan als de mensheid om aan te tonen dat dit zeker niet gaat om een soort nieuwe rage of invloed. Transgenders hebben altijd bestaan en zijn over het algemeen nauwelijks met respect behandeld, ookal lijkt het zo mooi geschreven in de geschiedenis, het is en blijft door verschillende mensenhanden geschreven net zoals de Bijbel is geschreven door verschillende mensen, die uit allerlei plaatsen en tijden kwamen. We zijn allemaal individuele menselijke wezens met een persoonlijk beeld, eigen beleving, eigen wijsheid, eigen gevoel, eigen overtuiging, eigen innerlijke weten, eigen ervaring. Als iemand aan je vraagt een boek over jou te schrijven en een beeld van jou als persoon te schetsten zou je dat dan doen? 

Nee, want de schrijver kent jou niet. Je zou geen toestemming geven om het boek door verschillende schrijf handen vanuit jouw naam uit te brengen. Waarom gelooft een massa hypnose samenleving informatie dat is geschreven die de persoon zelf helemaal niet kent of nooit heeft gesproken? Het is een transgenderidioterie dat door dezelfde onwetende transgenderidioterie alles en iedereen in een hok zet. Hoe anderen denken voor,_ en over jou is voornamelijk invullen.

De opkomst van transseksualiteit de laatste 20 jaar doet echter wel vermoeden dat er zeker een enorme spirituele betekenis achter deze transformatie schuilgaat. Maar zoals reeds gezegd te hebben, kan er weinig concrete informatie over teruggevonden worden. Wdb lopen we 50 jaar achter. Fuckit! Het maakt geen reet uit of je nu homo, lesbo, bi, nonB of trans bent. Wees gewoon jezelf maar pas alsjeblieft op voor hokjes en groepsdenken door massavolging. Ookal leven we met mensen die met ons zijn en met mensen die tegen ons zijn. 

Lees meer>>

JT: "Gender-activisten maakt ons leven als transman en als transvrouw zuur."

Ik ben tegen gender-activisten, het is misinformatie smijten naar een maatschappij. Gender-activisten maakt ons leven als transman en als transvrouw zuur. 

Je zal maar gewoon je leven willen leven en voortdurend geconfronteerd worden met een karikatuur van wie jij bent… Dat is wat veel transvrouwen en transmannen meemaken die aangesproken worden op het agressieve activisme van een kleine, maar zeer luidruchtige groep. 

Interview: Rianne Volkering die ooit zelf actie voerde voor transrechten, gruwt van het huidige woke activisme en zij is niet de enige. JT: Als je op de man of op de vrouw af zou vragen die inmiddels zijn/haar volledige transitie heeft doorlopen hoe je naar deze woke activisme kijkt, zal merendeel hetzelfde ervaren. 

We worden regelmatig opgeschrikt door berichten in de media over transactivisten waarbij de redelijkheid ver te zoeken is. JT: het is media en internet vervuiling door een klein selectief groepje. 

Parapluterm

Rianne legt uit dat het woord transgender een parapluterm is waar verschillende groepen onder vallen; eigenlijk iedereen die afwijkt van het standaard mannelijke of vrouwelijke type. Het gaat dus niet alleen om mensen met genderdysforie die een volledige transitie door hebben gemaakt. Het kan ook gaan om mensen die zich kleden als het andere geslacht, maar zich niet laten opereren, of om weekendvrouwen, zoals Rianne hen noemt: mannen die het af en toe leuk vinden om vrouwenkleren aan te trekken, soms om seksuele redenen.

Zo’n niet fysiek veranderde transgender zei ooit tegen haar: “Wat is er mis met jou? Wij zijn net zo goed transvrouwen als jij.” Maar Rianne antwoordde: “Nee, dat is niet waar. Als jij een spijkerbroek aantrekt en je pruik afzet, ben je een man. Ik niet, en dat wil ik ook helemaal niet.” Transvrouwen als Rianne hebben zich laten opereren en willen doorgaans gewoon leven als vrouw. “Wij willen gewoon een vrouwelijk bestaan, zonder eisen, zonder dwang, gewoon normaal.” 

Lees meer>>

ZES MISVERSTANDEN OVER GENDERDYSFORIE

Robin Mattias is lezer, schrijver en kunstenaar. Mattias schreef in 2016 zijn persoonlijke verhaal. In 2020 werd zijn verhaal gepubliceerd in de Volkskrant. 

1. Het meest hardnekkige misverstand is misschien wel dat transgenders vrouwen zijn die liever man hadden willen zijn of mannen die liever vrouw willen zijn. Geen onbegrijpelijk misverstand overigens want mensen die aan genderdysforie lijden, voelen zich zeer ongemakkelijk en onbehaaglijk over hun aangeboren biologische geslacht. Het woord ‘dysforie’ zegt het al. Dat is het tegenovergestelde van ‘euforie’ en erg vrolijk word je daar dus niet van. Toch is het verkeerd om te zeggen dat biologische vrouwen met genderdysforie liever een man willen zijn. In zekere zin zijn ze het al, dat is nu net het probleem; hun hersens geven het signaal af dat ze ‘eigenlijk’ man zijn ook al is er niemand die dat ziet. 

Lees meer>>

Andere Tijden

Door: JT

Verschil tussen de jaren 80 en 2025 is, je hebt het er niet over omdat het geen toegevoegde waarde heeft. Het leven gaat door. Je gaat het niet aan de grote klok hangen, waarom zou je dat doen? Je wilt toch niet steeds terug herinnert worden aan een leven dat geweest is, je hebt je oude schepen destijds toen verbrand. Bovendien begon mijn leven pas in de jaren 80 toen ik 17 jaar was. 

Ik kan niet bepaald zeggen dat ik een leven heb gehad voor mijn 17e jaar. Ik begon pas met leven ergens tussen mijn 17e en 18e jaar, toen ik de bevestiging vanuit het Vu Amsterdam kreeg dat ik niet de enige was en dat het een naam had. Ik had er zelf nog nooit van gehoord, tot dat ik mijn probleem bij de huisarts neerlegde omdat ik regelmatig terug kwam vanwege terugkerende lymfeklier ontstekingen te grootte van een ei, wat achteraf stress bleek te zijn.

"Tering tandjes! Er zijn meer mensen zoals ik?"

Er kwam een moment dat ik mijn probleem uitlegde aan m'n huisarts, hij haalde een briefje uit zijn la met een naam en telefoonnummer. Hij vertelde, "dit nummer moet je bellen. Bij Jos Megens coördinator op de gender poli te Amsterdam kun je je verhaal uitleggen. De kans is groot dat je uitgenodigd wordt voor een intake gesprek. Ik had het al door maar ik heb gewacht tot je zelf met je verhaal bij me kwam. Ik vermoed dat er in de embryo, jouw hersenen e.d. anders zijn als bij een biologische vrouw. Wetenschappelijk is het vastgesteld dat er meer mensen zijn zoals jij. Ga eerst maar bellen voor een afspraak en hou me op de hoogte". 

Lees meer>>

Puberteitsremmers bij genderdysforie

Als je in aanmerking komt voor de medische behandeling, gaat de fase met puberteits-remmers van start. Puberteitsremmers zijn hormonen die ervoor zorgen dat jouw lichaam nog niet in de ‘volwassen vormen’ gaat groeien, zodat jij nog wat langer de tijd krijgt om uit te zoeken wie je bent. Als je wilt, kun je stoppen met de puberteitsremmers. Je puberteits-ontwikkeling gaat dan gewoon weer verder.

Als je puberteitsremmers krijgt, hoef je helemaal nog niet van 'rol te wisselen'. Dat betekent bijvoorbeeld je kleding, haarstijl, voornaam en voornaamwoorden (zoals hij/zij/hen/die) veranderen. Wil je toch nu al van rol wisselen? Bespreek dat dan met je psycholoog. Die helpt je om goed na te denken over de voor- en nadelen ervan.

Lees meer>>

Misverstanden over hetero- transgenders waar weinig tot geen informatie over bekend wordt gemaakt. 

"in de jaren 80 ging het een kant op waar we niet mee geassocieerd wilden worden. We hebben ons terug getrokken in de samenleving vanwege zelfbescherming". 

De afkortingen holebi, lhb en lgb worden gebruikt als overkoepelende term voor lesbische, homoseksuele en biseksuele personen. Als een tekst gaat over andere groepen van personen, wordt een extra letter toegevoegd aan de afkorting, bijvoorbeeld lhbt of lgbt (met de t van transgender) maar daar ging het al direct mis.

Terugkijkend 

Misverstand tussen LHB en transgender kan ik heel kort over zijn. Terugkijkend op de afgelopen bijna 40 jaar heb ik voornamelijk vanuit een kritisch oogpunt ervaren dat wij als hetero transgenders niet in de kijker kwamen. Als hetero transgenders zijn we in een hoek van de samenleving gedrukt waar menig Nederlander niets over heeft gehoord. De lezer wordt voornamelijk geïnformeerd over seksuele voorkeur waar vervolgens steeds een extra lettertje aan wordt geplakt. Het onderwerp transgender staat los van seksuele voorkeur en zullen we met elkaar toch een keer moeten gaan zien als puur medisch. Wetenschappelijk is het allang vastgesteld in de hersenen, waarom dit soort informatie van het net verdwijnt is mij tevens een raadsel.

Lees meer>>

Eetstoornis door jeugdtrauma of toch niet?!  

Als ervaringsdeskundige en ondersteuner blijft het mij soms verbazen dat er zo weinig stil wordt gestaan over de problematiek onder jongeren met een trans(gender) identiteit of non-binaire identiteit zoals een willekeurig onderwerp 'eetstoornissen' onder transjongeren/transadolescenten.

Als we spreken over eetstoornissen dan wordt al snel de link gelegd onder het kopje: het zal vast jeugdtrauma zijn. 

• Anorexia
• Borderline etc. 

Eetstoornissen en genderidentiteit  

Wist je dat jongeren met een trans(gender) identiteit of non-binaire identiteit onder jongeren/adolescenten twee tot vier keer meer risico op eetstoornissymptomen of ontregeld eetgedrag dan hetero personen? 

Onderzoek laat zien dat er binnen de groep transgender personen meer dan gemiddeld mensen last hebben van een eetstoornis. Waarom is dat? Het antwoord is heel simpel, trans jongeren en trans adolescenten kunnen problemen hebben met eten omdat ze moeite hebben met hun lijf, en laten heel veel transgender personen ook werkelijk last hebben van hun lijf. 

Lees meer>>

Jessie (18) kreeg de diagnoses licht verstandelijk beperkt en autisme. Een jaar geleden bleken deze diagnoses onjuist. "Ik werd mijn hele jeugd behandeld als iemand met een verstandelijke beperking. Op een dagschema werd alles voorgekauwd. Daar stond zelfs hoe laat ik mijn tanden moest poetsen."

Naast die drie onjuiste diagnoses ontkenden de mensen in Jessie’s omgeving ook nog eens haar transgender-zijn. "Nee, je bent gewoon homo", zei een ggz-specialist wanneer ze vertelde dat ze in het verkeerde lichaam zat. Ook haar ouders en de begeleiders in het internaat haar niet. Aan het woord is Jessie (18), die ondanks alles altijd in zichzelf is blijven geloven.

Lees meer>>

In mijn allereerste blog wil ik het hebben over het geweld wat de afgelopen 5 jaar behoorlijk is toegenomen. Transgender stichtingen, COC, transgender-activisten, politieke volksvertegenwoordigers, reguliere linkse media en de nieuwe rechtse media spelen hierbij een grote rol. Denkend aan regenboog vlaggen, regenboog zebrapaden, kleurrijke prkbankjes door gemeentelijke bestuursleden e.d

Waarom dit onderwerp?

Heel eerlijk? Omdat ze na 50 jaar nog geen hol van ons begrijpen, we zien voornamelijk carnaval puppets op een media podium staan dat aandacht zoekt, voor ons praat, over ons praten wat merendeel niet bij ons vandaan komt en jongeren continu worden aangemoedigd om erbij te horen. Persoonlijk vindt ik het aanmoedigen zorgwekkend..

Lees meer>>