#01 - Doel voorbij geschoten / Discussie blog

Deel dit artikel..

#01 - Doel voorbij geschoten

In mijn allereerste blog wil ik het hebben over het geweld wat de afgelopen 5 jaar behoorlijk is toegenomen. Transgender stichtingen, COC, transgender-activisten, politieke volksvertegenwoordigers, reguliere linkse media en de nieuwe rechtse media spelen hierbij een grote rol. Denkend aan regenboog vlaggen, regenboog zebrapaden, kleurrijke parkbankjes door gemeentelijke bestuursleden e.d

Waarom dit onderwerp?

Heel eerlijk? Omdat ze na 50 jaar nog geen hol van ons begrijpen, we zien voornamelijk carnaval puppets op een media podium staan dat aandacht zoekt, voor ons praat, over ons praten wat merendeel niet bij ons vandaan komt en jongeren continu worden aangemoedigd om erbij te horen. Persoonlijk vindt ik het aanmoedigen zorgwekkend...

TNN: "Het geweld tegen LHBTQIA+-personen is in tien jaar tijd niet zo groot geweest en het aantal incidenten neemt nog steeds toe, onderzocht de internationale vereniging voor LHBTQIA+-personen onlangs. In Nederland worden transgender personen zeven keer zo vaak mishandeld dan de Nederlandse bevolking in het algemeen - of daarmee bedreigd. Verder zijn ze tien keer zo vaak slachtoffer van cyberpesten. Ook worden trans jongeren thuis twee keer zo vaak geschopt en geslagen als hun leeftijdsgenoten, aldus Transgender Netwerk Nederland (TNN).

‘Ongemakkelijk als ze mensen niet in het man-vrouwhokje kunnen plaatsen’

‘Het is lastig om een verklaring voor deze discriminatie en dit geweld te geven zonder te speculeren’, aldus TNN. Voor een deel is het onwetendheid, maar er is ook sprake van bewuste discriminatie en geweld, althans schrijft TNN.

"

Mijn irritatie factoortje in TransLand

Ojee! We zijn toch niet allemaal hetzelfde.

JT - "Transgender stichtingen snappen niet zoveel van ons, ookal doen ze zich voor veel over ons te weten. We kunnen het zeker wel verklaren wat TNN schrijft. Alleen dat zinnetje al, "Het is lastig om een verklaring voor deze discriminatie en dit geweld te geven zonder te speculeren". Wat ik in de afgelopen 40 jaar heb ervaren is, dat dit soort stichtingen jarenlang voor meer misinformatie, verdeeldheid en ruis zorgen voor ons als samenleving. We zijn door dit soort stichtingen ongevraagd in een seksuele voorkeur hokje geplaatst zonder hierover met ons in gesprek te gaan. We kregen destijds de parapluterm mededeling en daar moesten we het mee doen. Er is destijds veel ophef over de parapluterm geweest maar dat heeft nergens naar toe geleidt. Het kwaad was al geschied.

Dit soort stichtingen en instanties praten wel óver ons, zoals: dat we niet in het hokje vrouw/man willen maar daar slaan ze de plank al volledig mee mis. Het was in de jaren 80 een heel klein selectief groepje dat nogal schreeuwt en moeite had met zichzelf en de maatschappij. Ze hadden moeite met openbare wc's en spraken voor iedereen, ik heb het probleem nooit zo goed begrepen. Als je moet plassen als heer dan ga je naar het heren toilet. Moet je plassen als dame dan ga je naar het dames toilet. Heb je er moeite mee dat je aangesproken wordt dat je verkeerd zit, dan zal je wat meer haren op je tanden moeten kweken. 'ik kom op te plassen, niet om een gesprek aan te gaan waar ik moet plassen'. Het is je eigen instelling. Je kan niet van een buitenwereld verwachten dat je als transvrouw zonder nog enig gesprek met een psycholoog hebt gehad of nog moet starten met hormonen, dat de toilet juffrouw jouw als man in vrouwenkleding de normaalste zaak van de wereld vind dat een man op het dames toilet zijn plasje komt brengen.

Het hokje 'man' of 'vrouw' is wat mij betreft prima! Maar niet iedereen denkt daar hetzelfde over in transland.

Een T achter LHB? Het moet niet gekker worden!

Eind jaren 80 is dus ongevraagd een LHB label door COC en transgender stichtingen/instanties op ons geplakt waar we destijds nooit achter stonden en niet geassocieerd mee wilden worden. Logisch, ik ben een straight man. Dit was gewoon geen goeie zet, simpel. Binnen dit soort stichtingen zijn voornamelijk trans-activisten actief die voor ons invullen en namens 'ons' onzin uitkramen wat nooit onze wensen zijn geweest en blijkbaar maling hadden dat je ongevraagd in een hokje werd gezet. Tot op heden hebben we ons jarenlang terug getrokken en hebben we net zoals ieder ander een huisje, boompje, beestje, gezinsleven.

De regenboog groepering is ook doorgegaan, zelf heb ik er nooit iets mee gehad omdat het voor mij althans niet boeide. Iedereen moet zelf weten en het zal mij een zorg zijn hoe anderen leven. Het mooie van Nederland vond ik dat er eindelijk 2 mannen of 2 vrouwen het huwelijk met elkaar konden verbinden. Hoe mooi was dat. Maar tegenwoordig zien we een ander beeld wat voornamelijk door de strot van de bevolking wordt geduwd. Zelfs ik ervaar soms dat je als straight gewoon niet meer mee telt en een uitzondering bent. Althans, ze zijn lekker op dreef. De media en politiek zijn er ook niet vies van en drukken 'gelijkheid' behoorlijk op de voorgrond. Hoezo gelijkheid? Het gaat helemaal nergens meer over.

Dat we volgens de kleurrijke groepering anders behandeld en geaccepteerd willen worden hebben ze hun doel voorbij geschoten. Het geeft zelfs meer negativiteit dan ooit te voren. Het is vele malen erger geworden waardoor veel T's zich onveiliger voelen dan ooit tevoren. Dus stichtingen als TNN? Het is wel te verklaren, alleen jullie wilden destijds er niets over weten en horen. Stop gewoon eens met het aanmoedigen op jongeren! En haal jullie oproep 'word trans-activist' eens een keer van jullie website. Het doet niemand goed.

Onjuiste en eenzijdige informatie

Velen van ons voelen zich namelijk thuis in het normale hokje man en vrouw. Wie dat ooit bedacht heeft dat we anders behandeld of benaderd willen worden is voor mij persoonlijk en ook voor anderen een raadsel. Het enige wat er toe doet is, dat we op een wereldbol leven als totale wereldbevolking dat er geen onderscheid moet zijn tussen kleur, geloof, man of vrouw maar dat er mensen zijn die daar zelf een heel gedoe en ding van maken is natuurlijk te absurd voor woorden om iedereen over dezelfde kam te scheren. De mens bestaat nu eenmaal als man en vrouw, meer keus is er namelijk niet, PUNT. Dat er ook mensen binnen transland zijn die zich niet volledig vrouw of man voelen hebben we daar als samenleving ook rekening mee te houden en zouden we daar niet zo paniekerig over moeten doen. Dysforie is geen gender identiteit probleempje wat mensen wellicht denken.

Dat er allerlei verhalen de wereld in worden gebracht door een jonge regenboog generatie die zichzelf met van alles willen identificeren zou ik willen zeggen; stop eens voor anderen te praten. Stop eens met jezelf te labelen. Wat voor jou persoonlijk veilig voelt betekent niet dat de ander hetzelfde ervaart. Velen hebben een lange zoektocht achter de rug vanaf kinderjaren, en dat je naar buiten stapt betekent niet voor iedereen dat je in een ander hokje wilt stappen. Anderen zijn misschien tevreden dat ze uit het hokje zijn en willen geen labels meer of ergens bij horen. Ik sta ook als eigen individu met de voetjes in de klei en heb anderen niet nodig om mezelf te kunnen zijn. Maak het niet groter als dat het is en val anderen er niet mee lastig. Praat eens voor jezelf i.p.v voor anderen te praten die ook zo geboren zijn. Vermijd die transgender stichtingen en COC locaties, want daar zitten mensen in die totaal geen besef hebben wat dit allemaal teweeg heeft gebracht als maatschappij. Het klinkt hard maar de realiteit is gewoon hard. Accepteer dat je geboren bent in het lichaam van het andere geslacht en doe er wel of niets mee.

We ervaren namelijk niet allemaal hetzelfde dus spreek niet voor mij. Maak wat van je leven want door deze hele eenzijdige propaganda informatie creëer je verdeeldheid. De maatschappij kan moeilijk erover doen omdat jij er zo'n drama van maakt en jezelf zo in de kijker zet. Je kan je ook leren aanpassen net zoals ieder ander mens. De meeste hebben een teruggetrokken leven, en zijn op latere leeftijd gaan studeren, hebben een carrière opgebouwd en leven net zoals ieder ander. Waar sta jij eigenlijk? Sta je morgen weer als asfalt plakker op de A12? Of sta je morgen opnieuw te demonstreren voor gelijkheid? aandacht? Mensen willen die gekkigheid niet, en dat klinkt volkomen logisch want velen oud transmannen/transvrouwen hebben destijds voor een andere aanpak gekozen. We lieten ons opereren omdat we niet langer meer in een rol wilde leven door het niet te zijn. Dat ging ook niet van het lijen dakje maar het was i.i.g een pondje meer ingeburgerd als nu.

Sjo, het hoge woord is eruit. En doorrrrrr...

Als je het voor jezelf nog niet weet, of denkt dat half om half ook prima voelt dan is het toch prima? Waarom dat aanmoedigen en dat geschreeuw om aandacht.

De maatschappij zal ons nooit begrijpen of überhaupt accepteren. Acceptatie is in de afgelopen 50 jaar nooit gelukt en zal ook niet komen.

Je mag je handjes dichtvouwen als je ouders je accepteren maar bij 9 van de 10 is dat niet het geval. Je kan jezelf in een slachtofferrol stoppen of je kan jezelf een schop onder je reet geven door jezelf te accepteren. Want als jij zoveel aandacht nodig hebt om geaccepteerd te worden door je omgeving of samenleving, komt het erop neer dat je jezelf nog niet geaccepteerd hebt en niet weet wie of wat je nu bent. Je hebt geen acceptatie nodig van een ander want het is tenslotte jouw leven en jouw lichaam. Je hebt mensen die nieuwsgierig zijn en het hemd van je lijf willen vragen waar je ook weer een grens moet aangeven en je hebt mensen die het allemaal niet zo spannend vinden, en dat is alleen maar de juiste houding.

Jij bepaald en niemand anders. Als er iets niet klopt dan is het aan jou om er iets aan te doen, daar heb je geen acceptatie van een ander voor nodig want die ander vraagt ook geen aandacht in de media voor een neus correctie, dus waarom zou jij dat wel doen? Waarom kies je ervoor om al die aandacht naar je toe te trekken? Je bereikt er niets mee.

Ga gewoon verder in je eigen zoektocht en neem geen overhaaste beslissingen maar neem de tijd en denk er goed over na. Sta je er 100% achter neem die stap. Twijfel je en ben je nog niet zeker, dan wil ik je adviseren de stap niet te nemen maar juist proberen iets van je leven te maken en het voorlopig even op zijn beloop te laten. Het moment komt wel of niet dat je er 100% voor gaat. Heb je twijfels en zit je nog op 80% voor je gevoel? Gewoon niet aan beginnen, misschien kom je nooit op die 100% en kom je later tot de ontdekking dat dit het ook niet is. Want als je eenmaal die stap gezet hebt, is er geen weg meer terug. Zorg dat je geen spijt krijgt. Nogmaals, bij twijfel niet aan beginnen.