Eetstoornis door jeugdtrauma of toch niet?!
#eetstoornissen #genderdysforie #stress
Als ervaringsdeskundige blijft het mij verbazen dat er zo weinig besef is over de problematiek onder jongeren met genderdysforie zoals een willekeurig onderwerp 'eetstoornissen'.
Als we spreken over eetstoornissen dan wordt al snel de link gelegd onder het kopje: het zal vast een jeugdtrauma zijn. Daar gaan we weer, een aanname en nooit wetenschappelijk bewezen.
Eetstoornissen en genderdysforie
Wist je dat jongeren en adolescenten met genderdysforie twee tot vier keer meer risico op eetstoornissymptomen of ontregeld eetgedrag kunnen hebben?
Onderzoek laat zien dat er binnen de groep meer dan gemiddeld mensen last hebben van een eetstoornis. Waarom is dat? Het antwoord is heel simpel, jongeren en adolescenten met genderdysforie kunnen problemen hebben met eten omdat ze moeite hebben met hun lijf, en laten heel veel jonge en volwassen personen ook werkelijk last hebben van hun lijf.
Als we over genderdysforie spreken wordt al snel een 'klikje' gemaakt over seksualiteit en wordt er verder niet na gedacht over het ongemak wat de persoon dagelijks ervaart betreft een slechte relatie heeft met zijn/haar lichaam. Dat hoeft helemaal niet over het geslacht te gaan, er komt veel meer bij kijken.
Eetstoornissen: eigen controle over je lichaam
Als je minder eet, heb je namelijk minder vetophoping op je borsten, je menstruatie blijft weg of door minder eten heb je minder vrouwelijke rondingen op je heupen, je bovenbenen zijn minder dik en je kaaklijn wordt hoekiger (mannelijk-zelfbeeld).
Je hebt een rotdag achter de rug op school of in je werk omdat je weer bent uitgescholden voor manwijf. Dagelijks sta je op met een steen op je maag en er wordt van je verwacht dat je moet functioneren in een maatschappij met alle verwachtingen van dien.
Eetstoornissen bij jongens/mannen is hetzelfde verhaal. Meer eten betekend; vetophoping op de borst, buik, heupen, billen en gezicht waardoor de persoon zich vrouwelijker en prettiger voelt. Vrouwelijk-zelfbeeld. De persoon eet veel om juist aan te komen. Eetstoornissen hoeft niet per se met jeugdtrauma's te maken hebben, het kan een bewuste keuze zijn om je lichaam aan te passen. Je doet wat je kan met dat kleine beetje mogelijkheid wat je hebt. Het kan ook een combinatie zijn d.m.v gepest worden of de persoon heeft een slechte relatie met het lichaam vanwege afschuw vanwege in het verkeerde lichaam geboren te zijn.
Het is voor de persoon een zoektocht om te onderzoeken wat het precies is en wat diegene dagelijks ervaart en terugkeert. Belangrijk is erover praten door een luisterend oor aan te bieden en open te staan dat genderdysforie niets met seksualiteit te maken heeft wat de buitenwereld ervan maakt. Leer vanuit een bredere perspectief kijken waar een eetstoornis precies vandaan komt. Herkenning is zowel bij eetstoornissen als bij genderdysforie belangrijk.
Ben je ouder? En vermoed je dat je kind een eetstoornis en genderdysforie heeft? Lees bijvoorbeeld meer blog voorbeelden over de relatie tussen eetstoornissen en genderdysforie. Het is self-controle. In je pubertijd doe je er alles aan dat je lichaam niet veranderd, maar je weet allang dat je deze wedstrijd niet zal winnen.
Stress
Denk ook eens aan stress. De 1 komt aan door stress en de ander valt af door stress.
Tip: In de zorg
Vermoed je dat 1 van je cliënten twijfelt en in een zoektocht verkeerd betreft genderdysforie? Of is je cliënt al bekend met genderdysforie bij een psychiater, staat je cliënt nog op de wachtlijst en vermoed je dat je cliënt een eetstoornis heeft door veel afvallen of juist aankomen? Maak het bespreekbaar met je cliënt en kijk bijvoorbeeld samen met een diëtiste. Hou rekening met de behoefte van je cliënt om welke reden je cliënt wilt aankomen of afvallen. Hou het gewicht op zekere maten waardoor je cliënt zich wat prettiger voelt in zijn/haar lichaam. Het moet geen ongezonde situatie worden maar hou daar alsjeblieft rekening mee waardoor je cliënt mentaal niet in een depressie raakt.
JT